Όταν η οργάνωση της Ομόνοιας λειτουργούσε συλλογικά και με αγωνιστικό πνεύμα

Ξεφυλλίζοντας το ιστορικό της πολιτικο-κοινωνικής και πολιτισμικής οργάνωσης ΟΜΟΝΟΙΑ, ενθουσιάζεσαι με την έντονη δραστηριότητα, την συλλογικότητα και την αγωνιστικότητα που την κατείχε, τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής της. Δεκάδες οι διαμαρτυρίες, οι επιστολές και οι συναντήσεις για την υλοποίηση του στόχου και σκοπού που είχε στο Καταστατικό και Πρόγραμμά της: Τα δίκαια της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, που χρόνια καταπατήθηκαν.

Αναφέρουμε μερικά που συνέβησαν τον μήνα Ιούνιο 1992 και 1994:

Από 1-5 Ιουνίου 1992 το Γενικό Προεδρείο της Ομόνοιας είχε στην Αθήνα μια σειρά συναντήσεων με την κυβέρνηση και την ηγεσία των πολιτικών κομμάτων.

Με την Υφυπουργό Εξωτερικών κ. Τσουδερού κι άλλων αξιωματούχων συζητήθηκαν:

1. Η ελεύθερη επικοινωνία ως λύση για να μην αδειάσει ο τόπος.

2. Η επισκευή σχολείων.

3. Η εκτύπωση σχολικών κειμένων

4. Διεξαγωγή σεμιναρίων με τους δασκάλους για ειδίκευση.

Έγιναν επαφές με εκπροσώπους του Συνασπισμού Ανδρέα Λεντέκη, το βουλευτή του ΚΚΕ Γεράσιμο Αραβανό, το Γ. Γραμματέα της ΝΔ Αντώνη Σγαρδέλλη, τους βουλευτές Γιάννη Αβέρωβ και Θωμά Κούρτη, Κάρολο Παπούλια και Αλέκο Παπαδόπουλο.

Στο Μέγαρο Μαξίμου η αντιπροσωπεία υποδέχτηκε από τον Πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ο οποίος διαβεβαίωσε ότι η ελληνική κυβέρνηση και όλος ο ελληνικός λαός είναι στο πλευρό των Βορειοηπειρωτών και θα ληφθούν όλα τα μέτρα για την καταχώρηση των δικαιωμάτων της ΕΕΜ, όπως προβλέπει η ΔΑΣΕ και το Διεθνές Δίκαιο, καθώς και την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. 

Στις 25 Ιουνίου 1994, αντιπροσωπεία της Ομόνοιας με τους κύριους Σωτήρη Κυριαζάτη, Θωμά Μήτσιο και Βασίλη Τσιάκο, επισκέφτηκαν τις ΗΠΑ. Σκοπός η επαφή με ανώτερους αξιωματούχους του Λευκού Οίκου και Διεθνών Οργανισμών για μια σωστή ενημέρωση γύρω από τα προβλήματα των Ελλήνων της Αλβανίας και να ζητήσουν την συμπαράσταση και παρέμβαση για την επίλυση όλων των δίκαιων αιτημάτων της. Συναντήθηκαν με το σύμβουλο του Κλίντον Τζώρτζ Στεφανόπουλο, τους γερουσιαστές, Eduard Kenedi, Paul Sarbanis τους βουλευτές Hamilton, Maikl Bilirakis και τον κ. Shifte υπεύθυνος για θέματα της κεντρικής και νοτιοανατολικής Ευρώπης και σύμβουλος του Κλίντον στο Συμβούλιο Ασφαλείας.

Στις 26 Ιουνίου 1994, έγινε συνάντηση με τον κ. Βαν Ντερ Στουλ, στον οποίο ο Σαλί Μπερίσα είπε πως η μειονότητα χαίρει όλα τα δικαιώματα. Το εκπαιδευτικό να λυθεί μέσω μιας οδηγίας που έχει προετοιμάσει το Υπουργείο παιδείας και που προβλέπει εκτός των άλλων την εκμάθηση της μητρικής γλώσσας και στη διασπορά. Συζητήθηκε για την κατάσταση των φυλακισμένων. Από τους 5 κρατούμενους ο κ. Βεζιάνης έχει δικηγόρο και ο κ. Κυριακού έχει έναν αγνώστου στοιχείων δικηγόρο, ενώ οι άλλοι 4 αν και πέρασαν 2,5 μήνες ανακρίνονται χωρίς δικηγόρο και ο Παπαχρήστος, ο Βεζιάνης και ο Μάρτος αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας.

Η Ελεονόρα Κοκαβέση πέρασε δυο νύχτες στα κρατητήρια της Αυλώνας κι αυτό έχει συγκλονίσει τους κατοίκους της Χιμάρας, τονίζοντας πως η σύλληψη ανηλίκων είναι κατάφορη αντισυνταγματική παραβίαση. Επίσης συνεχίζουν να κρατούν κάτω από περίεργο καθεστώς τον άλλο Χιμαριώτη, τον Θοδωρή Ζώτο, επειδή είχε ανοίξει φροντιστήρια ελληνικής γλώσσας στη Χιμάρα.

Ιούνιος 1995, άρχισε η 5χρονη βίζα ως ένα βήμα πλησιέστερα στην ελεύθερη επικοινωνία και να χαιρετιστεί ως δείγμα της μέριμνας της μητέρας πατρίδας για τους πιο αδικημένους Έλληνες της υφηλίου.

(από συνεργάτη της ΣΦΕΒΑ στη Β. Ήπειρο)
Πηγή: http://www.sfeva.gr/

Advertisement