Τα θέματα που σχετίζονται με την εθνική ταυτότητα και εν γένει με τον προσδιορισμό των Ελλήνων στη λεγόμενη «Βόρεια Ήπειρο» η οποία ουσιαστικά αποτελεί τη συνέχεια του ελληνικού – εθνοπολιτισμικού στοιχείου στη βόρεια περιοχή της ιστορικά αναγνωρισμένης Ηπείρου, σε καμία περίπτωση δεν φανερώνουν χαρακτηριστικά κάποιας αλλότριας κουλτούρας ή εθνικότητας.
του Γιώργου Γκοτζιά*
Η επιμονή να διατρανώνουν ή και να αποκρύπτουν οι σύγχρονοι βόρειο – Ηπειρώτες την καταγωγή τους, έρχεται σαν επακόλουθο της δικής τους αδυναμίας έναντι μιας παρεξήγησης που θεωρούν πως υποβόσκει από πλευράς των Ελλαδιτών. Και δε σας κρύβω πως ακόμη και σήμερα, αρκετοί εντός του ελλαδικού χώρου αμφιβάλλουν για την ελληνικότητά μας.
Εν τοιαύτη περιπτώσει το χαμηλό βιοτικό επίπεδο και η οπισθοδρομικότητα στην οποία ζει μεγάλη μερίδα των Βορειοηπειρωτών, ενισχύουν την κρίση συνειδήσεως την οποία οι ίδιοι βιώνουν.
Γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι είναι και ποια η ευγενή καταγωγή τους, παρόλα ταύτα τη θεωρούν μέγα πρόσκομμα ώστε να ενταχθούν στη σύγχρονη αλβανική κοινωνία της μεροληψίας έναντι των Ελλήνων και του άκρατου εθνικισμού. Γι αυτό το λόγο εμφανίζεται στο προσκήνιο της ιστορίας μας, η γενιά των λεγόμενων «Αλβανο – Ελλήνων» Βορειοηπειρωτών η οποία πιστεύει πως με αυτό τον τρόπο θα μπορεί να είναι η γενιά μιας «εις διπλούν» εθνικής συνειδήσεως, αδιαφορώντας για τον κίνδυνο της μετέπειτα αφομοίωσής της και δίνοντας έμφαση στις ποικίλες «διευκολύνσεις» που μπορεί να της παρασχεθούν ταυτοχρόνως και από την Ελλάδα και την Αλβανία.
Υπό αυτές τις συνθήκες στον τόπο μας αναπτύσσονται την ίδια στιγμή οι εστίες δύο αντίθετων κοινωνικών τάξεων. Πρώτον εκείνης των «ευνοουμένων πολιτών» (από πλευράς της αλβανικής πολιτείας) και δεύτερον εκείνης των «εχθρών του λαού» όπως αναφέρονται οι αντιφρονούντες πολίτες και στο πρώην δικτατορικό καθεστώς του Ενβέρ Χότζα.
Γίνεται λόγος για έναν φαύλο κύκλο συμπεριφορών οι οποίες ακόμη και σήμερα εισχωρούν στα πιο περίπλοκα ή ακόμη και στα πιο απλοϊκά θέματα του βίου τους, κάνοντάς τον πιο δύσκολο και αφόρητο. Επίσης μην ξεχνάμε πως η ψυχολογική φόρτιση επιδρά αρνητικά στη δημιουργικότητα και στην παραγωγή έργου, πράγμα που καταπολεμά ως άλλος ιός την πρόοδο.
«Τούτη την ώρα αισθάνομαι πως είμαι ο ίδιος μια αντίφαση».
Αυτός ο λόγος ειπώθηκε από το Γιώργο Σεφέρη, όταν θέλησε να εκφράσει το θαυμασμό του για την τιμή που του έγινε καθώς βραβεύονταν με το Νόμπελ Λογοτεχνίας στη Στοκχόλμη.
Έτσι κι εκείνοι, αισθάνονται μια εσωτερική αντίφαση, καθότι από τη μία είναι ύψιστη τιμή να εκφράζεις υπό αυτές τις δύσκολες συνθήκες την ελληνικότητά σου και να αγαπάς την κοιτίδα που διαμόρφωσε το χαρακτήρα σου και από την άλλη να είσαι σίγουρος πως κάτι αρνητικό θα υποστείς ανά πάσα στιγμή, εσύ και οι συμπατριώτες σου.
Άρα η δικαιολογημένη αγανάκτησή τους, αφορά το τίμημα που κάποιος πληρώνει καθώς δεν επιθυμεί να είναι «Κρυπτοέλληνας», αλλά να ζει φανερά ως Έλληνας Ευρωπαίος πολίτης σε μια χώρα που επιθυμεί να ενταχθεί στην Ε.Ε. σεβόμενος και τους αλλοεθνείς συμπολίτες του.
Η «διπλότυπη συνείδηση» λοιπόν δεν είναι τίποτε άλλο παρά η απόγνωση των Βορειοηπειρωτών μεταβαλλόμενη σε συμφέρον. Ένα πρόσκαιρο συμφέρον που είμαι σίγουρος πως στο άμεσο μέλλον θα αποβεί μοιραίο για όλη την περιοχή.
Οι πρόγονοί μας πάλεψαν και πέτυχαν τη διεθνή αναγνώριση και την εγγράφως κατοχύρωση των δικαιωμάτων της γηγενούς ελληνικής μας κοινότητας, παραδίδοντάς μας τη σκυτάλη του αγώνα. Δε μάσησαν τα λόγια τους και τίποτε δεν τους λύγισε. Εμείς πάλι, στο βωμό του κέρδους έχουμε φθαρεί και ανατρέχουμε σε μεσοβέζικες λύσεις, οι οποίες ανά πάσα στιγμή θα καταρρακώσουν την παγκόσμια φήμη μας.
Κι αυτό μη σας φαίνεται υπερβολή. Ειδικά τώρα που ζούμε στην εποχή της άμεσης και ταχύτατης πληροφόρησης!
Ιωάννινα, 2019
*Εκπαιδευτικού – Φοιτητή Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
cognoscoteam.gr
Advertisement
