του Roland Qafoku
Το άρθρο αυτό έχει γραφτεί για την εφημερίδα Albanian Free Press και το www.albanianfreepress.al
Την πρόσφατη απόφαση της αντιπολίτευσης να εγκαταλείψει τις κοινοβουλευτικές της εντολές ακολούθησε η πρόσφατη αντικατάστασή τους με τους επόμενους υποψήφιους του καταλόγου. Κάποιοι υποψήφιοι της αντιπολίτευσης, οι οποίοι δεν είχαν καν ονειρευτεί ότι θα γίνονταν βουλευτές, έχουν ενεργήσει ενάντια στη βούληση των κομμάτων τους και ετοιμάζονται να καταλάβουν τις κοινοβουλευτικές τους έδρες.
Εν τω μεταξύ, ορισμένοι εν ενεργεία βουλευτές ενήργησαν επίσης κατά της απόφασης των κομμάτων τους και δεν συμφώνησαν να εγκαταλείψουν τη θέση τους στο κοινοβούλιο. Μια κρίση που υποτίθεται ότι θα επηρέαζε την κυβέρνηση, επηρεάζει τώρα την ίδια την αντιπολίτευση.
Για κάποιους, αυτό προκαλεί έκπληξη, για κάποιους είναι ενοχλητικό και για κάποιους είναι πραγματικά προσβλητικό.
Επηρεάζει η ορμή της αντιπολίτευσης από αυτό; Βοηθά την πλειοψηφία; Και είναι αυτή μια πραγματική λύση στην πολιτική κρίση, αναφερόμενος στον εισηγητή για την Αλβανία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τον Knut Fleckenstein;
Στην πραγματικότητα, αυτό δεν είναι ασυνήθιστο για την Αλβανία μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος. Όπως είναι και η λύση στην κρίση. Οι εκλογές της 26ης Μαΐου 1996 κατέγραψαν σοβαρές παρατυπίες και η αποχώρηση των βουλευτών του Σοσιαλιστικού Κόμματος από τα εκλογικά τμήματα οδήγησε σε ένα γελοίο αποτέλεσμα: το Δημοκρατικό Κόμμα κέρδισε 122 έδρες στο κοινοβούλιο, το Σοσιαλιστικό Κόμμα (DP) κέρδισε 10 έδρες, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα κέρδισε 3 έδρες, το Κόμμα του Εθνικού Μετώπου κέρδισε 2 έδρες και το Κόμμα Ενότητας για τα ανθρώπινα δικαιώματα κέρδισε 3 έδρες. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, το Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν συμφώνησε να εισέλθει στο κοινοβούλιο και αποφάσισε ότι οι 10 βουλευτές του δεν θα συμμετάσχουν σε αυτό.
Αλλά ένας από αυτούς τους βουλευτές όμως αποφάσισε να πάει ενάντια στην απόφαση του κόμματος. Το όνομά του ήταν Sali Rexhepi και ήταν γιατρός από το Librazhd. Ο Rexhepi ήταν ο μόνος βουλευτής που καθόταν στην αριστερή πλευρά του κοινοβουλίου, καθιστώντας αυτή τη βουλή ένα πραγματικά γελοίο θεσμό.
Είκοσι τρία χρόνια αργότερα, η κατάσταση αυτή επαναλαμβάνεται, αλλά αυτή τη φορά υπάρχουν αρκετοί βουλευτές όπως ο Sali Rexhepi. Ανήκουν στο DP και SMi και αυτό το είδος διαμόρφωσης δείχνει τι συμβαίνει πραγματικά σήμερα. Κάποιοι βουλευτές, που κανείς δεν σκέφτηκε ότι θα κερδίσουν, θα καταλάβουν τώρα κοινοβουλευτικές έδρες. Ωστόσο, ορισμένοι μπορεί να το θεωρούν αυτό πρόβλημα της κυβέρνησης. Μπορούμε να θεωρήσουμε αυτό ένα κανονικό κοινοβούλιο όταν οι βουλευτές του έχουν οριστεί από την κυβέρνηση; Κάθε Αλβανός γνωρίζει ότι οι νέοι Βουλευτές που θα καταλάβουν αυτές τις έδρες θα είναι επειδή ξελογιάστηκαν από την επιθυμία για εξουσία και αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί νόμιμο κοινοβούλιο.
Η απόφαση ενός βουλευτή να πειθαρχήσει στην απόφαση του κόμματος ή στις δικές του αποφάσεις είναι κάτι που πρέπει να κατοχυρωθεί στο Σύνταγμα. Είναι απαράδεκτο να εξακολουθούμε να έχουμε βουλευτές που συνεχίζουν να μετακινούνται από το ένα κόμμα στο άλλο. Αυτή η πρακτική θα πρέπει να τελειώσει μία για πάντα.
Όλοι γνωρίζουμε πώς τελείωσε το θέμα των εκλογών του 1996. Δέκα μήνες αργότερα, η πλειοψηφία του Δημοκρατικού Κόμματος κατέρρευσε. Στις 2 Μαρτίου, ο πρωθυπουργός παραιτήθηκε και δημιουργήθηκε μια νέα προσωρινή κυβέρνηση. Στις 29 Ιουνίου πραγματοποιήθηκαν νέες εκλογές.
Σήμερα, η Αλβανία βρίσκεται σε μια πολιτική κρίση και πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται ποια μπορεί να είναι η λύση σε αυτή την κρίση. Ένα πράγμα είναι σίγουρο: Οι εντολές της αντιπολίτευσης θα ανήκουν σε μια πλειοψηφία που βρίσκεται μπροστά σε ένα σταυροδρόμι.
Σημείωση: Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραιτήτως την συντακτική πολιτική του μπλογκ μας. / Πηγή: ibna.gr/
Advertisement
